My niżej podpisani oświadczamy, że przerwana przed 5-cioma laty działalność Komisji Robotniczej Hutników NSZZ „Solidarność” Kombinatu Metalurgicznego w Krakowie zostaje wznowiona. KRH, wyłoniona w drodze demokratycznych wyborów, reprezentowała 90 % załogi. Wg przeprowadzonych sondaży postaw społecznych KRH – mimo formalnej delegalizacji – uważana jest nadal za prawowitego i wiarygodnego reprezentanta załogi. Tym się kierując nie zrezygnowaliśmy nigdy z działań na rzecz przywrócenia pluralizmu związkowego. […] Skomplikowana sytuacja ekonomiczna i produkcyjna Kombinatu wymaga twórczej aktywności zawodowej całej załogi. Postępująca degradacja gospodarki narodowej, zacofanie cywilizacyjne i technologiczne oraz szczególne zagrożenie ekologiczne płynące z HiL czyni tez niezbędnym nasze uczestnictwo w ratowaniu kraju.
Mieczysław Gil, przewodniczący KRH
Stanisław Handzlik, wiceprzewodniczący
Jan Ciesielski, członek prezydium
Edward Nowak, członek KRH
Kraków-Nowa Huta, 23 października
„Zomorządność” nr 133, 3 listopada 1986.
W więzieniach i aresztach śledczych Krakowa pozostaje nadal dziewięciu więźniów politycznych. Są to: Kazimierz Krauze i Jacek Żaba — skazani z art. 220 KK na 5 lat oraz 1,5 roku więzienia. Ponadto: Andrzej Kumor, Zygmunt Grzesiak, Marian Stachniuk, Jacek Mleczko, Jerzy Orzeł, Zdzisław Hebda i Krzysztof Ochel — podejrzani o dokonanie czynu z art. 136 § 1 KK. W tej samej sprawie dalszych kilka osób będzie odpowiadać z wolnej stopy.
Z końcem bieżącego roku mija termin obowiązywania ustawy z dnia 17.07.1986 r. o szczególnym postępowaniu ułaskawieniowym. Z dobrodziejstwa tej ustawy skorzystało wiele osób skazanych prawomocnymi wyrokami oraz zatrzymanych nakazem sankcji prokuratorskich. Ustawa ta objęła również trzech funkcjonariuszy SB: Pietruszkę, Chmielewskiego i Pękalę, skazanych za udział w uprowadzaniu i zamordowaniu kapłana katolickiego ks. Jerzego Popiełuszki. Zasądzone im w procesie toruńskim wyroki zniwelowano obecnie do wymiaru — rzec można — symbolicznego. [...] Równoważnym dla opinii publicznej dopełnieniem sprawiedliwości miało być zastosowanie tej samej ustawy wobec osób skazanych za udział w zabójstwie funkcjonariusza MO — sierżanta Karosa. Rzeczą prawników będzie teoretyczno-prawna ocena tego aktu sprawiedliwości. Opinia społeczna natomiast przyjęła fakt mechanicznego zastosowania prawa łaski dla tak odmiennych spraw z niesmakiem i dezaprobatą. [...]
Pokój społeczny w Krakowie i Nowej Hucie jest w dużym stopniu zależny od sposobu rozwiązania istniejącego wciąż problemu więźniów politycznych. Opinia społeczna tego środowiska nie przestanie domagać się ich uwolnienia. Nie zapomnimy także my — wybrani przedstawiciele hutniczej „Solidarności”.
Kraków, 16 grudnia
„Zomorządność” nr 137, z 31 grudnia 1986.